محدوديت هاي آرماتور هاي پيچشي و برشي تير هاي عميق
محدوديت هاي آرماتور هاي پيچشي:
محدوديت هاي آرماتور هاي پيچشي
محدود كردن مقاومت مشخصه آرماتور هاي پيچشي به كمتر از ۴۰۰ مگا پاسكال باعث كنترل و محدوديت عرض ترك هاي قطري مي گردد .
خاموت هاي بسته و دورپيچ هاي پيچشي بايد تا فاصله d از دور ترين تار فشاري در مقطع ادامه يافته و آرماتور هاي پيچشي مهار گردند .
مهار شدن مناسب خاموت هاي بسته بايد از طريق قلاب هاي انتهايي قابل قبول تامين گردد .
بايد تمام ميلگرد هاي پيچشي ( فولاد هاي طولي به علاوه خاموت هاي بسته و يا دورپيچ ها ) حداقل در طولي برابر با بزرگترين بعد عضو از نقطه اي كه ديگر نياز به مقاومت پيشچي نيست ادامه يافته و مهار آن ها مطابق ضوابط فصل هجدهم صورت گيرد .
در صورتي كه پيشچ حداكثر در انتهاي يك عضو اتفاق بيفتد ، ضروري است آرماتور هاي طولي داراي مهار انتهايي مناسب پس از انتهاي عضو پيچشي باشند .
بدين منظور مي توان از قلاب هاي انتهايي و يا اضافه كردن ميلگرد هاي u شكل ، كه داراي وصله هاي پوششي با آرماتور هاي طولي پيچشي هستند ، استفاده نمود .
براي مطالعه ادامه مطلب كليك كنيد .
در موارد گسيختگي پيشچي ، بتن پوشش گوشه هاي تير متلاشي شده و در صورتي كه خاموت بسته در گوشه داراي قلاب ۹۰ درجه باشد ، بدليل نبودن پوشش كافي ، قلاب عمل نمي نمايد و گسيختگي در خاموت ايجاد مي گردد .
به همين دليل ضروري است كه خاموت هاي بسته در گوشه با قلاب هاي ۱۳۵ درجه مهار شوند .
محدوديت هاي آرماتور هاي برشي تير هاي عميق
سطح مقطع آرماتور برشي Av نبايد كمتر از (۰٫۰۰۲bwS) اختيار شود . فاصله اين آرماتور ها نيز نبايد از مقادير ( d/3) و ۳۰۰ ميليمتر تجاوز كند .
سطح مقطع آرماتور برشي Avh نبايد كمتر از ( ۰٫۰۰۱۵ bwSh ) اختيار شود .
فاصله ميلگرد هاي اين آرماتور ها نيز نبايد از مقادير ( d/5) و ۳۰۰ ميلي متر تجاوز كند .