ميلگرد گذاري ديوار ها
ميلگرد گذاري ديوار : از ديوار هاي بتني در شرايط مختلف در ساختمان ها استفاده مي شود .
ديوار ها را از نظر رفتار سازه اي مي توان به ۵ دسته زير طبقه بندي كرد :
ديوار هاي حائل
ميلگرد گذاري ديوار : ديواري است كه به منظور پايداري در مقابل فشار جانبي خاك به كار مي رود .
در اغلب حالت ها عامل پايداري ، وزن ديوار است .
ديوار هاي باربر ( بار قائم )
ميلگرد گذاري ديوار : ديواري است كه علاوه بر وزن خود ، نيروي خارجي قائمي را تحمل مي كند كه ناشي از عكس العمل سقف يا نظاير ان است .
به دليل اهميت اين ديوار ها ، ضوابط خاصي براي آن ها در نظر گرفته شده است .
برخي از اين ضوابط به قرار زيرند :
- ديوار ها بايد براي بار هاي خارج از مركز و هر گونه بار جانبي كه در معرض آن ها قرار مي گيرند ، طراحي شوند .
- ديوار ها بايد به اعضاي متقاطع با آن ها مانند كف ها ، بام ها ، ستون ها و پايه ها و پي ها و غيره مهار شوند .
- ديوار هاي با ضخامت بيشتر از ۲۵ سانتي متر بايد داراي دو شبكه فولادي در دو طرف ديوار ، كه پوشش بتني هر شبكه حداقل ۵ سانتي متر است ، باشند . فاصله محور به محور ميلگرد ها نبايد از ۱٫۵ برابر ضخامت ديوار يا ۲۵ سانتي متر بيشتر باشد . در محل بازشو ها در ديوار بايد حداقل ۲ ميلگرد آجدار نمره ۱۶ در اطراف بازشو ، پنجره ها و در ها بكار برده شود .
براي مطالعه ادامه مطلب كليك كنيد.
ديوار هاي زير زمين
ميلگرد گذاري ديوار : ديوار زير زمين ، در واقع نوعي ديوار حايل است كه علاوه بر فشار جانبي خاك ، نيرو هاي قائم را تحمل مي كند .
حداقل ضخامت ديوار هاي زير زمين ۲۰ سانتي متر و در نقاط مرطوب حداقل ۳۰ سانتي متر است .
هميشه ديوار زمين بايد داراي ضخامتي بيش از ديوار هاي بالاي آن باشد .
ديوار هاي غير باربر ( جداكننده و ديوار هاي پيراموني )
ميلگرد گذاري ديوار : به ديوار هاي محيطي ساختمان ، جدا ساز داخلي و ديوار هاي محوطه ، ديوار غير باربر مي گويند .
( گفتني است كه ديوار هاي محوطه تحت اثر نيروهاي جانبي باد قرار مي گيرند . )
در طراحي اين ديوار ها بايد به عايق بودن آنها در مقابل صدا توجه كافي داشت .
( به جز ديوار هاي محوطه )
ديوار هاي برشي
ميلگرد گذاري ديوار : ديواري است كه براي مقاومت در برابر نيروهاي جانبي ، كه در صفحه ديوار عمل مي كنند ، به كار گرفته ميشود .
به اين ديوار ها ديافراگم قائم نيز گفته مي شود .
ديوار هاي برشي در حقيقت ديوار هاي بتن آرمه هستند كه از سختي داخل صفحه اي بسيار زياد برخوردار مي باشند .
اين ديوار ها مشابه يك تير كنسولي قائم و عميق عمل مي كنند كه براي ساختمان پايداري جانبي ايجاد نموده و در مقابل برش و لنگر هاي خمشي ناشي از بار هاي جانبي مقاومت مي كنند .
اين ديوار ها قسمت عمده برش ناشي از نيروهاي جانبي را تحمل كرده و به زمين انتقال مي دهند .
با اين وجود ، از آنجا كه ديوار هاي برشي مانند تير هاي طره اي قائم هستند ، عملكرد اصلي آن ها عملكرد خمشي است نه برشي .
در ديوار هاي برشي با نسبت ارتفاع به طول كوچك ، برش بيش از خمش حائز اهميت است .
در مقابل در ديوار هاي برشي بلند تر ، لنگر خمشي از اهميت به مراتب بيشتري برخوردار است .
به دليل مشابهت عملكرد ديوار هاي برشي با تير هاي عميق ، فولاد هاي برشي در آن ها هم به صورت افقي و هم به صورت قائم قرار داده مي شوند .
در ديوار هاي برشي كوتاه تر ، فولاد هاي افقي كمتر موثر بوده و فولاد هاي برشي قائم نقش موثرتري دارند .
در مقابل در ديوار هاي برشي بلندتر ، فولاد هاي برشي افقي تاثير بيشتري در تحمل برش دارند .
ديوار برشي را با ملاحظه ي ملزومات معماري طرح كرده و در قسمت ها يمختلف پلان ساختمان مي توان قرار داد ، اما بايد دقت كافي به عمل آورد كه قرار گرفتن آن در پلان تا حد امكان متقارن باشد .
در صورتي كه ميلگرد هاي خمشي در دو لبه ي ديوار متمركز شوند ، شكل پذيري ديوار بيشتر مي شود .
بهتر است كه ميلگرد هاي كششي به وسيله ي تنگ يا خاموت دورپيچ شوند .
در ساختمان هاي كوتاه و متوسط لزومي ندارد كه دو لبه ي ديوار را به صورت برجسته در آوريم.
همچنين ضخامت ديوار در اين ساختمان ها ، معمولا ثابت در نظر گرفته مي شود .